Sport
w Kenii
X Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce Helsinki 2005
Kenijscy zawodnicy wywalczyli 7 medali podczas mistrzostw świata rozgrywanych na Stadionie Olimpijskim w Helsinkach
ZŁOTO
Bieg na 5000m - Benjamin Limo
SREBRO
Bieg z przeszkodami na 3000m - Kemboi Ezekiel
Maraton kobiecy - Ndereba Catherine
BRĄZ
Bieg na 10000m. - Moses Mosop
Bieg z przeszkodami na 3000m.- Brimin Kipruto
Bieg z przeszkodami kobiet na 3000m.- Jeruto Kiptum
Bieg na 800m. - William Yampoy
IGRZYSKA OLIMPIJSKIE ATENY 2004
Kenia zdobyła następujące medale na Olimpiadzie w 2004
roku
ZŁOTO
Lekkoatletyka: mężczyźni bieg z przeszkodami na 3000m. Kemboi Ezekiel
SREBRO
Lekkaatletyka:mężczyźni 1500m. - Legat Bernand
Lekkaatletyka:mężczyźni 3000m. - Kipruto Brimin
Lekkaatletyka: kobiety 5000m. - Ochichi Isabella
Lekkaatletyka: maraton kobiecy - Ndereba Catherine
BRĄZ
Lekkaatletyka: mężczyźni 5000m. - Kipchoge Bernard
Lekkaatletyka: mężczyźni, bieg z przeszkodami - Koech Paul Kipsiele
Lekkoatletyka
Kenia wydała kilku najlepszych atletów w historii świata.
Każdego roku nowi Kenijczycy uczestniczą w wielu różnych wydarzeniach
sportowych, często odnosząc w tej dziedzinie sukcesy. W lekkiej atletyce
Kenijczycy uczestniczą w biegach na długie dystanse (10.000 m., 5000 m.)
oraz w maratonach.
Poniżej przedstawiamy sylwetki kilku z najlepszych
lekkoatletów.
Henry Ronoh
Prawdopodobnie najlepszy lekkoatleta bieżni jaki kiedykolwiek reprezentował
Kenię. U szczytu kariery ustanowił 5 rekordów świata, 1500m., 3000m. w
biegu z przeszkodami, 5000m. i 10000m. Niestety nigdy nie mógł wykazać
się swoim talentem na Igrzyskach Olimpijskich ponieważ Kenia zbojkotowała
obydwie Olimpiady w 1976 i w 1980 roku.
John Ngugi
John Ngugi urodził się i dorastał w Nyandarua w centralnej Kenii. Jego
kariera zaczęła się formować, gdy wstąpił do Kenya Army. Na krótko ustanowił
rekord świata w obydwu biegach na 5000m. i na 10.000m. Zdobył złoty medal
na czwartych igrzyskach All Africa i na Olimpiadzie w 1988 gdzie wykonał
zapierający dech w piersi bieg, w efekcie zostawiając kolejnego zawodnika
prawie 100 metrów w tyle, co wprawiło w duże zdumienie światową prasę.
Pięciokrotnie wygrywał Mistrzostwa Świata w cross country. Jego kariera
dobiegła końca w momencie gdy odmówił przystąpienia do losowego testu
antydopingowego. Za tę odmowę został zawieszony przez IAAAF w
Paul Tergat
Sierżant w Kenijskiej jednostce powietrznej, Tergal zdobył sławę dzięki
swojemu zwycięstwu Mistrzostw Świata w cross country rekordową ilość sześciu
razy. Ustanowił też rekord w biegu na 10.000m. i wygrał srebrny medal
na Olimpiadach w 1996 i 1997 roku.
Tagla Lorupe
Była dominującą kobietą biegającą na długie dystanse u świtu nowego tysiąclecia.
Oprócz pobicia rekordu świata w maratonie kobiet, pobiła również prawie
wszystkie rekordy w wyścigach kobiet.
ˆdo góry
Piłka nożna
Jedną z największych historii Kenjskiego football'u w
ostatnich czasach jest historia Mathare United FC. Drużyna, która wywodziła
się z jednego z najbiedniejszych kenijskich slumsów, została zasponsorowana
przez Boba Munro, i rozpoczęła swoja działalność jako lokalna sąsiedzka
drużyna grająca w młodzieżowych turniejach w kraju i za granicą. Składała
się ona z dzieci 'ulicy', które w innym wypadku spędzałyby dni na wąchaniu
kleju i grzebaniu w śmieciach. Mathare United przekształciła się obecnie
w jedną z najlepszych kenijskich drużyn piłki nożnej. W 1999 wygrali lokalne
zawody a w 2000 roku odnieśli sukces w drugiej rundzie Afrykańskich zawodów
pucharowych.
Podczes setnej edycji gwiazd Harambee pojawiły się takie
sławy jak: John Muiruri i John Baraza.
Pod koniec 2000 roku popularny niemiecki trener, Reinhard Fabish, został
zatrudniony na 6-miesięczny kontrakt, którego dalekosiężnym celem jest
zakwalifikowanie Kenii do Mistrzostw Świata w 2006 roku, które odbędą
się w rodzinnym kraju trenera. Od swojego powrotu Fabish był zdolny do
znacznego podniesienia standardu drużyny narodowej. Niedługo Kenia zakwalifikowała
się do narodowych Afrykańskich zawodów pucharowych.
W roku 2001 kilku kenijskich graczy miało zapewnione
kontrakty z europejskimi drużynami Pierwszej Ligi Piłkarskiej: Ronaldo
Ogonda, John Muiruri i Robert Mambo pojechali do Belgii podczas gdy Bonaventure
Maruti i Paul Oyunga Pojechali do Szwecji. Maruti i Oyunga w rzeczywistości
zrobili duże wrażenie w szwedzkiej lidze, pełni nadziei otwarcia drzwi
dla wielu Kenijczyków na przyłączenie się do elit Europejskiej Ligi.
Pod koniec 2002 roku Kenia ożywiła zawody pucharowe CECAFA,
gdzie, po 19-stu latach niepowodzeń, pobiła w finale gospodarzy z Tanzanii
3-2. W połowie 2003 roku Kenia w końcu zdołała zakwalifikować się do narodowych
afrykańskich zawodów pucharowych po 12-stu latach nieobecności.
ˆdo góry
Koszykówka
Koszykówka jest sportem, który w niezwykle szybkim tempie
zdobył popularność w Kenii, głównie dzięki telewizji NBA nadawanej w Kenii.
Narodowa Liga Kenii ubiega się o drużyny z całego kraju. Kenia jest reprezentowana
w turniejach kontynentalnych zarówno przez męskie jak i żeńskie drużyny,
które od lat zalicza się do najsilniejszych drużyn kontynentu. W 1994
kobieca drużyna pokonała Zair w półfianale Zawodów Pucharowych Afryki,
w ten sposób kwalifikując się do kobiecych Mistrzostw Świata. Jest to
jak dotychczas największe osiągnięcie Kenii.
Rugby
Przez wiele lat rugby było traktowane w Kenii jako sport
burżujski. Gra została zapoczątkowana przez Anglików podczas ery kolonializmu
i uczestnictwo w niej rzeczywiście było ograniczone. Standard w owych
dniach był wysoki ze względu na znakomitą drużynę British Lions, która
grywała w Kenii. Afrykanie mieli pierwszą okazję nauczenia się gry w rugby
zaraz po odzyskaniu niepodległości w 1963. Ale nawet wtedy sport został
ograniczony tylko do prestiżowych szkół, które wcześniej uzyskały pozwolenie
białych, takie jak: Duke of York (dzisiejsza Lenana School) i The Prince
of Wales (dzisiejsza Nairobi School).
Pierwsze pokolenie Afrykańczyków grających w rugby obejmowało
Chrisa Onsotti, Johna Gichinga, Dennisa Awori, Georga Kariuki (aktualnie
prezesa Kenijskiej Unii Rugby i Piłki nożnej, K.R.F.U.), Jima Owino i
legendarnych braci Mwangi-Kioi. Drugie Pokolenie Afrykańczyków grającym
w rugby było pokoleniem młodym, energicznym i głodnym sukcesu. Radykalizm
i agitacja za zmianami, które charakteryzowały Kenię w latach 70-tych
rozszerzone zostały również na sport, w tym na rugby. Postulowano większy
udział Afrykańczyków zarówno na poziomie zawodników jak i administracji.
Okres ten był świadkiem odrodzenia rugby w Kenii. W skład drugiego pokolenia
wchodzili tacy zawodnicy jak Jackoson 'Jacko' Omaido, Walter Omaido, Tom
Oketch, Alunga Omolo, Peter Akatsy, Frank Ngaruiya, Stan Ramogo, Max Maniafu,
Michael 'Tank'Otieno, Evans Vitisia, Godfrey 'Chief' Edebe, Peter Belsoi.
Edward Rombo
Rombo jest bez wątpienia najlepszym graczem rugby, jaki został wyłoniony
z kraju. Rozpoczynał karierę już jakom uczeń szkoły w Nairobi. Z czxasem
rozpoczął grę w Mean Machine, a jego marka handlowa zmieniła się na "Rombo
jig". W 1991 roku zakończył jako czołowy gracz w kenijskich zawodach
i doprowadził Mean Machine do pierwszego zwycięstwa zawodów w Kenii. Jego
talent nie pozostał nie dostrzeżony przez brytyjskich łowców talentów.
Zawarł profesjonalny kontrakt na grę po stronie najlepszej brytyjskiej
drużyny rugby, LEEDS RFC gdzie grał obok najlepszych na świecie.
ˆdo góry
Boks
Robert "Kidd" Wngila
Jest uważany za najlepszego boksera w historii Kenii. Zaczynał swoją bokserska
karierę z klubem bokserskim Kenya Breweries zatrudniając się tam jako
kierowca ciężarówki. Przez 1986 rok był uważny za najlepszego boksera
wagi średniej w Kenii w wieku 21 lat. W 1987 roku zdobył złoty medal na
czwartych igrzyskach All Africa. Na Olimpiadzie w Seulu w 1988 roku został
pierwszym Afrykaninem, który wygrał złoty medal olimpijski w boksie bijąc
Francuza Laurenta Boudani w fantastycznym finale. Potem zaczął profesjonalna
karierę w Stanach Zjednoczonych. Zmarł śmiercią tragiczną na bokserskim
ringu po nokaucie Davida Gonzalesa.
Ibrahim 'Surf' Bilali
Zręczny ale stylowy bokser jest prawdopodobnie najbardziej utalentowanym
amatorem boksu w Kenii. Bilali był prawdziwym mistrzem w swoim rzemiośle,
olśniewając konkurentów swoimi podskokami i ułożeniem. Podczas nauki w
szkole średniej odegrał rolę w narodowej drużynie bokserskiej. Wygrał
złoty medal na państwowych zawodach 1982 roku i brązowy medal na Olimpiadzie
w 1984.
ˆdo góry
Tenis
Paul Wekesa
Jest jedynym Kenijczykiem, który kiedykolwiek znalazł się w pierwszej
setce światowych sław gry w tenisa ziemnego. Żaden inny Kenijczyk nie
osiągnął statusu ATP. Wekesa zdobył brązowy medal na czwartych zawodach
"All Africa" w 1987 roku. U szczytu kariery doprowadził kenijską
drużynę do rozgrywek pucharu Daviesa, gdzie zmierzył się z takimi gigantami
jak Zimbabwe, Cote'd Ivoire czy Nigeria. Wakesa regularnie był przedstawicielem
w najlepszych zawodach ATP takich, jak Wimbledon gdzie grał z najlepszymi
tenisistami świata. Obecnie jest trenerem narodowej drużyny Kenii.
ˆdo góry
Wyścigi samochodowe
Shekhar Mehta
Jest bez wątpienia najlepszym kierowcą rajdowym w historii Kenii. Wygrywał
Rajd Safari nieprzerwanie pięć razy. Wygrał też Rajd Faraon w Egipcie
oraz zajął wysoką pozycje w Rajdzie Paryż-Dakar. Niedawny wypadek na Rajdzie
Faraon złamał nagle jego karierę.
ˆdo góry
Źródło:
http://kenyapage.net
|