Aktualności O forum Projekty Galeria O Kenii Usługi Kontakt Wersja angielska Strona główna
 

 

  

O KENII

 

Turystyka

Praca, wolontariat

  

KENIA - WARTO ODWIEDZIĆ...

*******************************************************************************


NAIROBI

W języku Maa oznacza miejsce zimnej wody. Leży ponad milę nad poziomem morza, jego klimat nie jest drastycznie odczuwany przez turystów w porównaniu z innymi rejonami Kenii. To najmłodsze, najnowocześniejsze i największe miasto w Afryce Wschodniej - czwarte "centrum światowe" ONZ oraz główny ośrodek biznesu i pomocy humanitarnej Afryki Wschodniej. Największe miasto między Johanesburgiem a Kairem.

Światowa stolica safari z kościołami, synagogami, meczetami, świątyniami, z miastem dosłownie sąsiaduje Nairobi National Park. Mieszkańcy miasta to głównie imigranci ze wsi, którzy przywędrowali do stolicy za pracą. Posiada dobrze funkcjonującą bazę turystyczną - nowoczesną jak na standardy kenijskie. Ludzie są mili i uczynni. Życie toczy się tu swoim specyficznym tempem.

Centrum Nairobi jest niewielkie, tworzą je trzy dzielnice przecięte dwiema drogami przelotowymi Kenyatta Avenue i Moi Avenue. Najbardziej reprezentacyjna część Nairobi to City Square z bankami, gmachami instytucji rządowych, urzędami, luksusowymi sklepami i hotelami. Najbardziej charakterystycznymi budowlami, rzucającymi się w oczy są Kenyatta International Conference Centre (centrum konferencyjne, cylindryczny wieżowiec), z którego można podziwiać panoramę miasta, Lonrho House (błękitny drapacz chmur) oraz Nation Centre. Po przeciwległej stronie placu City Square znajduje się pomnik prezydenta Jomo Kenyatty. Mauzoleum, w którym zawsze płonie znicz, wzniesiono na prawo od wejścia do parlamentu. Gmach parlamentu jest udostępniany zwiedzającym, można wziąć udział w posiedzeniu.

Na północ od Kenyatta Avenue znajduje się targowisko miejskie otoczone sklepami, restauracjami i hotelami. Niedaleko wzniesiono wielki i piękny meczet Jamia, który można zwiedzać z zewnątrz. Warto zobaczyć Jeevanjee Gardens - oazę zieleni oraz najstarszy hotel Norfolk.

Sztukę w Nairobi prezentują dwie galerie: Gallery Watatu przy Standard Street oraz Paa Ya Paa Art. Gallery przy Ridgeways Road.

Muzeum Narodowe znajduje się ok. 30 min. piechotą od Kenyatta Avenue. Chlubą muzeum jest bogata kolekcja ornitologiczna, kolekcja ssaków i ryb, zbiory dotyczące kultury i ewolucji człowieka , wystawa etnograficzna oraz galeria współczesnej sztuki afrykańskiej. Sąsiaduje z Parkiem Węży z kilkoma wężami, krokodylami, żółwiami, waranami oraz z akwariami ryb.

Muzeum Kolejnictwa - oddalone jest od dworca kolejowego ok.10 min. marszu. Można tutaj zobaczyć zabytkowe lokomotywy parowe sprowadzone niegdyś z Anglii, wystawę fotograficzną z czasów budowy "Lunatic Express" oraz inne eksponaty.

Parki Miejskie

City Park - znajduje się pół godziny marszu od Muzeum Narodowego. Wśród tropikalnych drzew żyją tu liczne gatunki ptaków oraz koczkodanów.
Jeevanjee Gardens - uroczy park, w którym w porze lunchu można na ławeczce porozmawiać z tubylcami. W parku znajduje się pomnik Królowej Wiktorii, podarunek A.M. Jeevanjee'ego - założyciela gazety "Standard".

Targowiska i sklepy

City Market - Tu można zaopatrzyć się w owoce, warzywa, ryby, mięso i kenijskie sery.
Wakulima - potężna hala na River Road, w której można nabyć różnorodne produkty rolne.

Rzemiosło

W Nairobi jest wiele sklepików z interesującymi pamiątkami. Najtaniej jest na ulicznych straganach, w budkach na targowiskach. Można tu kupić wyroby ze steatytu, batiki, wyroby koszykarskie, tradycyjne maski importowane z innych krajów afrykańskich, muszle, wyroby z kamienia mydlanego.
Targ Masajski - odbywa się we wtorki na placu obok ronda łączącego Murang'a Road z Kijabe Street. Można tu kupić masajskie towary, np.: biżuterię z koralików, kosze, tykwy i in.
Targ Kariakor - targ rzemieślników - między Racecourse Road a Ring Road. Można tu kupić sizalowe kosze, torby, skórzane pasy, uprzęże dla koni, oryginalne zabawki dla dzieci.

Na wszystkich bazarach i we wszystkich sklepikach (z wyj. supermarketów, sklepów z towarami importowanymi należy się targować (patrz. Kenia/ praktyczne rady/ zakupy ).

ˆdo góry

PROWINCJA NAIROBI

Tereny zajmują obszar ok. 690 km² , są to przede wszystkim pola uprawne, fermy hodowlane, lasy oraz parki narodowe.
Najbardziej interesującą turystycznie jest jej południowa część, na której obszarze znajduje się terytorium Masajów w Nairobi National Park i Wzgórza Ngong. Część północna charakteryzuje się wąskimi dolinami porośniętymi dżunglą. Rejon ten powoli przekształca się w ekskluzywną podmiejską dzielnicę. W kierunku zachodnim ciągną się pola Kikuju, na których uprawiana jest kukurydza, banany i owadobójcza marun. Na wschodzie, za slumsami Dandory rozciąga się równina Athi- kraina hodowców bydła.

Nairobi National Park - równinny teren o powierzchni ok. 113 km² położony niedaleko stolicy z ponad 80 gatunkami wielkich ssaków. Można tutaj zobaczyć gepardy, nosorożce, lwy, żyrafy, pantery, hipopotamy, zebry, szakale, antylopy, bawoły, guźce oraz różnorodne gatunki ptaków (między innymi strusie, żurawie, marabuty, sekretarze). Największa różnorodność gatunków zwierząt występuje w zachodniej części parku. Przy głównej bramie prowadzącej do parku znajduje się schronisko dla zwierząt.

Park etnograficzny (Bomas of Kenya) -swoisty skansen prezentujący tradycyjne chaty (bomas) rdzennych mieszkańców Kenii. Można tu obejrzeć występ zespołu tanecznego, kupić pamiątki.

Rezerwat żyraf- ośrodek hodowlany żyraf Rothschilda, którego głównym celem są badania i ochrona tego wymarłego prawie gatunku. Główną atrakcją jest karmienie zwierząt, spotkamy tu również guźce.

Centrum kulturalne Mizizi -nowopowstały ośrodek popularyzacji dziedzictwa poszczególnych plemion, ich kultury, wyrobów rzemiosła artystycznego, architektury, kuchni , tańca i muzyki.

Karen - podmiejska dzielnica łudząco podobna do angielskiego hrabstwa. Kilkuhektarowe posiadłości poprzecinane eukaliptusowymi alejkami, oddzielone lasem pełnym różnorodnego ptactwa.

Muzeum Karen Blixen - to była posiadłość duńskiej pisarki Karen Blixen otoczona pięknie utrzymanym ogrodem. Dar rządu duńskiego dla rządu Kenii z okazji uzyskania niepodległości.
W środku wyposażenie z czasów jej zamieszkiwania (lata dwudzieste XX wieku). Na zewnątrz stare maszyny rolnicze i urządzenia do produkcji kawy.

Swedo House - dawna rezydencja plantatora kawy wzniesiona w 1912 roku, zwana ogródkiem kawowym Karen Blixen.

Wzgórza Ngong - to według jednej z legend, kawałki ziemi, które zostały Bogu pod paznokciami po ukończonym procesie tworzenia świata. Widok ze wzgórz jest niezapomniany, z jednej strony rozciąga się panorama Nairobi, z drugiej Wielki Rów.

Jezioro Naivasha, okolice - jedyne słodkowodne malownicze jezioro Wielkiego Rowu, z górami w tle, porośnięte papirusem i hiacyntami. Można tu spotkać hipopotamy i żyrafy. To najliczniejsza gatunkowo oaza ptasia na świecie. W okolicy znajduje się mnóstwo plantacji. Uprawia się tutaj mango i fasolę. Warto wybrać się w rejs motorówką lub obejrzeć panoramę jeziora z lotu ptaka - rejs samolotem.

Rezerwat na Crescent Island - wyspa Crescent Island jest pozostałością po kraterze. Na stały ląd prowadzi wąska grobla. Dopłynąć tu można jedynie łodzią. Mieszkańcami wyspy są hipopotamy, żyrafy, antylopy, gazele oraz liczne gatunki ptaków (wśród nich gigantycznych rozmiarów zimorodki).
Wyspa to też siedlisko nieszkodliwych pytonów.

Jezioro Songasoi (Jezioro Zielonego Krateru) - wokół krateru powstał rezerwat zwierząt. Wewnątrz krateru zbudowano ekskluzywny lodge z namiotami. Jezioro Zielonego Krateru ma znaczenie religijne dla Masajów. Wierzą oni, że jego zielona woda leczy chore bydło.

Hell's Gate National Park (Wrota Piekieł) - wąwóz, który powstał kilka milionów lat po Wielkim Rowie. Poszarpane czerwone skały, wydobywająca się spod ziemi, o specyficznym zapachu siarki, para, sawanna, stada dzikich zwierząt, to niesamowite widoki świadczące o wyjątkowości tego zakątka.

Longolot - ta samotna góra płaskowyżu jest uśpionym wulkanem(2886 m npm.) Nazwa tej góry pochodzi od masajskiego słowa doonong'ot, co oznacza górę o wielu odnogach (głębokie żleby, wąskie grzbiety). Z góry można podziwiać panoramę Wielkiego Rowu i martwy krater.

Fourteen Falls (czternaście wodospadów) -wodospady na rzece Athi prezentują się malowniczo po ulewnych deszczach. Zmieniają się wówczas w jedną, długą i czerwoną kataraktę.

Ol Doinyo Sapuk National Park - park zwiedza się wyłącznie w towarzystwie uzbrojonego przewodnika dla ochrony przed zwierzętami i rabusiami. Park to właściwie jedna góra Ol Doinyo Sapuk, widok z niej jest wspaniały -na plantacje anannasów oraz na potężne zakola rzeki Athi.

Olorgasailie - prehistoryczna osada z muzeum i wykopaliskami oraz malownicze słone jezioro Wielkiego Rowu. Jedno z najgorętszych miejsc w Kenii. Ziemia rozgrzewa się tu czasem do takiej temperatury, że padający deszcz wyparowuje zanim dotknie jej powierzchni.

Jezioro Magadi - to alkaliczne jezioro można porównać do olbrzymiej patelni, w której złoża sody sięgają do 30 m głębokości nadając jezioru różowy bądź zielony kolor w zależności od pory roku. Najpiękniej, jezioro prezentuje się w popołudniowym słońcu mieniąc się kolorami tęczy. Żyje tu liczne ptactwo, wśród nich flamingi. Dzięki nim jezioro Magadi przykuło miedzynarodową uwagę, kiedy to ptaki opuściły swoje siedliska nad jeziorami Nakuru i Baringo, składając jaja w tym rejonie. Młode pisklęta nie były same w stanie uwolnić się z lepkich złóż sody. Masowa akcja ratunkowa uratowała tysiące zdezorientowanych ptaków.
Pod względem geologicznym jest to miejsce unikalne, każdego roku spada tu mniej niż 500 mm deszczu, a średnia roczna temperatura to 200C, w ciągu roku wynosi od 150C do 410C. Współczynnik parowania wynosi rocznie 3500 mm, co oznacza, że teoretycznie jezioro powinno przestać istnieć, ale tak nie jest. Złoża sody są tym wieksze im częściej są wydobywane. A deszcze z sąsiadujących rejonów Wielkiego Rowu zasilają jezioro i nie pozwalają mu umrzeć. Podziemna infiltracja i wysoka temperatura przyspieszają wymywanie sody spod powierzchni skał. Kiedy tylko gorąca woda bogata w sodę dotrze do jeziora następuje natychmiastowa ewaporacja oraz wytrącanie na jego powierzchni kryształów sody. Jezioro Magadi jest po Salton Sea w USA największym w świecie złożem węglanu sodu (soda). Jest nieustannie odnawiane dzięki gorącym źródłom słonej wody, tryskającym z głębi ziemi. Soda jest najcenniejszym bogactwem naturalnym Kenii po ropie naftowej.

ˆdo góry

PŁASKOWYŻ CENTRALNY

Charakteryzuje się żyznymi ziemiami, które do czasów odzyskania niepodległości zarezerwowane były dla Europejczyków. Wcześniej przez długie wieki płaskowyż był zamieszkiwany przez tubylców. Obecnie większość ziem wróciła do prawowitych właścicieli.
Jest to niezwykle malowniczy teren, przepiękne krajobrazy, dżungla, dzikie zwierzęta, wrzosowiska.

Mount Kenya - to jeden z największych wolnostojących stożków wulkanicznych, jego średnica u podstawy wynosi 80 km, wiek ok. 3,5 miliona lat, drugi pod względem wysokości w Afryce. Jego poszarpane szczyty: Batian (5199 mnpm), Nelion (5188 mnpm) i PointLenana (4985 mnpm) pokrywa wieczny śnieg. Wycieczka na szczyt jest droga mimo obniżenia opłat za wstęp do parku. Płaci się z góry za przewidywaną ilość dni.

Murang'a - małe miasteczko, powstało w 1900r. jako placówka Fort Hall. Warto wstąpić do katedry (dawny kościół Św. Jakuba i Wszystkich Świętych) aby zobaczyć cykl malowideł ściennych "Życie Chrystusa" z afrykańskim obliczem Jezusa tanzańskiego artysty Elimo Njau.

Karatina - miejscowość, w której warto się zatrzymać na chwilę, aby zobaczyć jeden z największych w Afryce Wschodniej targów bydła i produktów rolnych.

Mount Kenya National Park - wybierając się na wędrówkę należy nie dać się zwieść bliskości równika i zabrać stosowny ekwipunek. Tak jak i w naszych Tatrach klimat jest zdradliwy, im wyżej tym zimniej, wieją wiatry, w powietrzu jest niska zawartość tlenu oraz niskie ciśnienie atmosferyczne. Do parku nie można udać się w pojedynkę, samotni turyści muszą skorzystać z usług przewodnika. Należy również wziąć pod uwagę swoje możliwości fizyczne. Wyprawa od podnóża góry na Point Lenana absolutnie nie powinna odbyć się w czasie krótszym niż 72 godziny, należy unikać forsownych wysiłków by zminimalizować objawy choroby wysokościowej, która dopada każdego w różnym stopniu (zaburzenia oddychania, mdłości, utrata poczucia miejsca i kierunku, niewyraźna mowa, bóle głowy, silne wyczerpanie). Jeśli objawy nie ustępują (brak koordynacji ruchowej, senność) należy bezwzględnie wrócić na dół. Każdego roku po takiej wyprawie kilkudziesięciu turystów zapada na obrzęk płuc - skutek choroby wysokościowej. Można tu spotkać słonie, bawoły, czarne pantery, kameleony a nawet lwa. Stoki porastają bujne lasy, powyżej 2400 m n.p.m. rosną 20-metrowe bambusy, na wysokości 2800 m n. p. m. rosną drzewka Hagena, powyżej rozciągają się afroalpejskie wrzosowiska. Na wysokości 3300 m n. p. m. Pojawiają się rośliny olbrzymy (wrzosy, starce, lobelie). Starce żyją nawet do 200 lat.
Większość turystów wspina się na Point Lenana, ale najatrakcyjniejsza jest pętla poniżej szczytów z malowniczymi jeziorkami i wyrzeźbionymi przez lodowiec dolinkami. Warto obejrzeć cztery wodospady Nithi, wzgórze Mugi, jezioro Ellis, szczyt Kilingo.

Nanyuki i okolice - Z Naro Moru droga przecina równik i biegnie do kolonialnego charakterem miasteczka Nanyuki, które jest bazą kenijskiego lotnictwa. Warto zwiedzić warsztat prządek i tkaczek znajdujący się w pobliżu miasta przy drodze do Nyahururu.

Meru - malownicze miasto targowe z widokiem na zasiedlone zbocza masywu. Warto wstąpić na targ, gdzie handluje się wszystkim. Można tu kupić m.in. flaszowce z okolic Meru - najsmaczniejsze owoce w całej Kenii. Meru słynie z dębów, drzewek miraa. Liście tych drzewek zawierają w sobie łagodny środek pobudzający, który jest legalnym narkotykiem, eksportuje się go do Somalii, Jemenu i Dżibutti (w centrum miasta jest targ miraa).
W mieście znajduje się malutkie muzeum etnograficzne z ogrodem zielnym. Można obejrzeć w nim kamienne narzędzia z prehistorycznej osady Lewa Downs oraz wypchane zwierzęta.

Wzgórza Kiangombe - poza pięknym pejzażem wzgórza te słyną z zamieszkujących je plemienia Mbere, które uprawia czarną magię.

ˆdo góry

PŁASKOWYŻ ABERDARE I ABERDARES NATIONAL PARK

Płaskowyż Aberdare -jego wysokość sięga 4000 m n.p.m. Nie jest tak znany jak Mount Kenya. Żyje tu wiele zwierząt, wśród nich pantery, antylopy bongo, bawoły, słonie, lwy.

Aberdares National Park - rozciąga się na obszarze 60 km gór. Jest to najbardziej dziewiczy park w całej Kenii. Leży blisko Nairobi. Największą atrakcją są przepiękne wodospady (Nuahururu - Thomsons Falls, Chania, Karuru, Gura) i malownicze widoki dolin porośniętych dżunglą. Powyżej wodospadów Thomsona żyją hipopotamy.
Wysoko położone wrzosowiska nadają się znakomicie na wędrówki piesze, które wymagają wcześniejszej zgody głównego strażnika. Postanowiono utworzyć tu zamknięty rezerwat nosorożców. Liczne gatunki ptaków zainteresują wyprawą do parku ornitologów.

Nyeri - stolica plemienia Kikuju, siedziba administracji Prowincji Centralnej, targowe miasto plantatorów kawy i herbaty - położone na zielonych wzgórzach między Mount Kenya a płaskowyżem Aberdare. Spędził tu ostatnie lata życia twórca skautingu lord Robert Baden-Powel, w którego domu mieści się muzeum. Przy głównej ulicy w Nyeri stoi pomnik członków plemienia Kikuju poległych w walce o niepodległość w latach 1951-1957.
Okolice Nyeri słyną z upraw kukurydzy, fasoli, ziemniaków, manioku, bananów, trzciny cukrowej, prosa, dyń, melonów, pomidorów, owoców cytrusowych, kapusty, marchwi, kawy i herbaty. To najszybciej rozwijający się region Kenii.

ˆdo góry

WIELKI RÓW (GREAT RIFT VALLEY)

To potężny uskok tektoniczny rozciągający się na długości 6000 km przez Afrykę - od Jordanii przez Mozambik. Kenijski fragment Wielkiego Rowu obfituje w atrakcje turystyczne. Krajobrazy urzekają: malownicze jeziora, rezerwaty przyrody nad słonymi jeziorami Nakuru i Bogoria, słodkowodne jezioro Baringo. Oprócz Nakuru miejscowości są nie większe od wioski. Po drodze do Nyahururu czy też T Falls mija się cmentarz wojskowy w Gilgil. Spoczywa tu 200 ofiar kampanii wschodnioafrykańskiej z czasów II wojny światowej oraz wojny o niepodległość w latach 50-tych.

Jezioro Elmenteita - wyschnięte słone jezioro. Można tu oglądać flamingi. Piękny widok na jezioro roztacza się z zatoczki parkingowej. W okolicy znajduje się kilka prehistorycznych stanowisk archeologicznych np. jaskinia Gamble's.

Wykopaliska i kopalnie w Kariandusi - ślady przodków człowieka oraz kopalnię diatomitu (lekkiej białej skały osodowej ze szczątkami mikroorganizmów - okrzemków) można zwiedzać w Kariandusi. Znaleziono tu narzędzia kamienne (topory, tłuki i in.) wykonane z obsydianu - czarnej skały wulkanicznej, a diatomit używany był przez Kikuju do malowania ciała. Obecne zastosowanie jako ekologiczny środek owadobójczy w silosach zbożowych oraz jako absorbent wody do filtrowania piwa.

Nakuru i okolice - przed Nakuru przy głównej drodze z Nairobi widać pokrytą polami uprawnymi południową stronę krateru Menengai.

Nakuru - czwarte co do wielkości miasto Kenii z blisko położonym od centrum miasta parkiem narodowym oraz stolica rozległej Prowincji Wielkiego Rowu. Miasto farmerów z urokliwymi starymi uliczkami i alejkami na przedmieściach. Jest hałaśliwe.

Krater Menengai - wygasły wulkan, którego krater ma 11 km średnicy i miejscami 500 km głębokości, wznosi się dosłownie na przedmieściach Nakuru. W kraterze rozegrała się bitwa między plemionami Ilpurko i Ilaikipiak, chodziło o prawo wypasu bydła w Wielkim Rowie. Setki wojowników z plemienia Ilaikipiak zostało strąconych w przepaść, stąd też tubylcy nie podchodzą zbyt blisko krawędzi krateru.

Wzgórze Hyrax - wznosi się niedaleko od miasta. Wzgórze zawdzięcza swoją nazwę od niegdyś zamieszkujących je góralków (małych ssaków kopytnych). Odkryto na nim wykopaliska osady z neolitu, znajduje się tu niewielkie muzeum.
Na prawo od muzeum biegnie ścieżka do odkopanych trzynastu ziemianek, o których przeznaczeniu niewiele wiadomo. Znaleziono tu szczątki zwierzęcych kości, kawałki rozbitych naczyń. Idąc dalej w stronę szczytu dochodzi się do "grodziska" - kręgu potężnych głazów, które przypuszczalnie były punktem obserwacyjnym z epoki żelaza. Za grodziskiem można wdrapać się po wulkanicznych skałach na szczyt (całe wzgórze to wielki jęzor lawy z Menegai), z którego roztacza się widok na wykopaliska i jezioro. Na zboczu wzgórza znaleziono drobne przedmioty pochodzące z epoki żelaza (kamienne narzędzia, indyjskie monety). W pobliżu znajduje się masywny głaz, w którym znaleziono fragment czaszki i kości, szczątki dziewiętnastu innych szkieletów z neolitu znaleziono nieco dalej na północ poniżej późniejszej osady z epoki żelaza. Wśród nich pochowanych zostało wraz z przedmiotami codziennego użytku dziewięć kobiet. Ciekawe jest to, że powyżej grobów z neolitu znaleziono identyczną liczbę szkieletów z epoki żelaza - w większości młodych mężczyzn pochowanych w pośpiechu. Usypane w stos w czaszki i kończyny sugerują, że były to zapewne ciała zmasakrowanych wojowników.

Lake Nakuru National Park - nieduży, malowniczy park z akacjowym lasem, w którym wytyczono liczne szlaki turystyczne z licznymi punktami widokowymi. O atrakcyjności parku w dużej mierze świadczą liczne gatunki ptaków zamieszkujące jezioro i lasy. Park zamieszkuje również kob śniady (duży, kudlaty zwierz stadny), impale, bawoły afrykańskie, guźce, antylopy didik, zebry, strusie, szakale, elandy, tomi, gazele Granta, hieny, ridboki, buszboki, pawiany. Słynie też z ogromnych pytonów. Warto tu zobaczyć Jaskinię Lwów prehistoryczną skalną kryjówkę lwów, które zaglądają tu bardzo rzadko.

Jezioro Nakuru - najdostępniejsze są północne brzegi jeziora. Rosną tu głównie akacje. Główna trasa wokół jeziora w prawo wiedzie przez las do egzotycznego miejsca, gdzie rosną euforbie kandelabrowe - wielkie, kaktusopodobne drzewa osiągających wysokość do 15 m. Dalej na południe rozciągają się otwarte przestrzenie. Szlak bezpośrednio biegnie nad jezioro.
Do niedawna gromadziła się tu ogromna ilość flamingów mniejszych. Do przenoszenia się tych ptaków nad inne jeziora (Elmenteita, Magadi, Turkana i Bogoria) przyczyniły się: obniżające się zasolenie jeziora na skutek wyższych opadów, odprowadzanie ścieków, nawadnianie pól. Ptaki wracają na dwa, trzy lata po czym znowu odlatują. Po zarybieniu jeziora tilapiami (do walki z komarami) w ostatnich latach upodobały sobie to miejsce duże stada białych pelikanów, które skutecznie odstraszają flamingi. Nad jeziorem niekiedy można zobaczyć flamingi większe. Są to ptaki wzrostu niskiego człowieka, maja mniej wygięte dzioby, przy pomocy których z głową pod wodą szukają drobnych skorupiaków i planktonu.
Ponadto nad jeziorem żyje około czterystu gatunków ptaków, wśród ssaków można spotkać hipopotamy, żyrafy Rothschilda, lwy a czasem pantery. Ostatnio przetransportowano tu kilka czarnych i białych nosorożców . Zagroda dla nosorożców jako jedyna w Kenii jest otoczona ogrodzeniem pod napięciem.

Północna Część Wielkiego Rowu - na północ od Nakuru Wielki Rów łagodnie obniża się. Stopniowo rośnie temperatura. Krajobrazy są coraz bardziej pustynne. Główna atrakcję stanowią dwa jeziora: słodkowodne Baringo i słone Bogoria.

Jezioro Bogoria - to niewielkie, alkaliczne jezioro, otoczone lesistymi wzgórzami. Jedno z najrzadziej odwiedzanych jezior Wielkiego Rowu. Leży 60 km na północ od Nakuru. Zamieszkiwane przez kudu wielkie, liczne gatunki ptaków. Jezioro lśni wspaniale bielą i błękitem, na jego brzegach tłoczy się tysiące flamingów. Rezerwat zasługuje na uwagę nie tylko z powodu fauny ale i z walorów krajobrazowych. Większą jego część zajmują skały porośnięte karłowatymi zaroślami, spod których po stronie zachodniej tryska kilka gorących źródeł, zaś po wschodniej wyrasta naga skarpa Siracho. Niewątpliwą atrakcją jeziora Bogoria są spływające do jeziora gorące źródła, które tryskają spod ziemi. Dzień i noc buchają w powietrze kłęby pary. Miejsce fascynujące i niebezpieczne ze względu na bardzo wysoką temperaturę gejzerów. Płyciznę na wprost źródeł upodobały sobie ze względu na skład chemiczny wody flamingi. Jednakże na piasku, bliżej brzegu leżą białe kości flamingów, które najwyraźniej pomyliły się przy lądowaniu...

Dolina Subukia i jezioro Solai - w wolnym tłumaczeniu z języka Masajów jej nazwa oznacza "piękne miejsce". To bardzo atrakcyjna dolina ze względu na urzekające krajobrazy, zmienny klimat. Zagląda tu jednak niewielu turystów. Wędrując po zboczach doliny można zaobserwować jak przed milionami lat ziemia sięto rozstąpiła i zapadła tworząc Wielki Rów.

Jezioro Solai - zbiornik słonej wody z porośniętymi brzegami przez trzcinę cukrową. Dookoła ciągną się pola sizalu, rosną euforbie, akacje oraz jacaranda.

Jezioro Baringo - słodkowodne jezioro pełne ryb, ptaków (orłów rybołowów, pelikanów, kormoranów, czapli, flamingów) porośnięte zaroślami. Wody jeziora są zamulone czerwoną ziemią, którą kotłują ciągle ryby i w zależności od położenia słońca, w ciągu dnia przybiera ono najróżniejsze barwy. Nad jego brzegami żyje mnóstwo małych krokodyli, które nie stanowią zagrożenia dla człowieka, ze względu na obfitość ryb oraz dużo hipopotamów. Na północno-wschodnim brzegu znajdują się niewielkie gorące źródła. W okolicy żyje lud pasterski - Njempowie, trudniący się rybołówstwem i hodowlą bydła, ciekawostką jest to, że Njempowie z zasady nie spożywają ryb. Jest to tylko i wyłącznie jeden ze sposobów na uzyskanie dochodów. Turyści mają możliwość skorzystania z takich atrakcji jak np. wycieczki ornitologiczne, przejażdżki na wielbłądach, wycieczki łodzią, narty wodne, windsurfing, wycieczki do gospodarstw Njempów.

Dolina Kerio - W górnym biegu rzeki Kerio znajduje się kopalnia fluorytu (stosowanego przy produkcji stali, aluminium, cementu, freonów) obok największego osiedla w dolinie o nazwie Kimwarer, można ją zwiedzać. W buszu mieszkają pasterze Kalenjinowie, można również obejrzeć piękne wille dyrekcji kopalni oraz odnowioną szkołę podstawową z placem zabaw, na którym oznakowano starannie drzewa tabliczkami z nazwami łacińskimi. Niedawno w wąwozie Kerio powstał rezerwat przyrody Kammarok/Kerio Valley National Reserve. Niedaleko skarpy Tambach warto obejrzeć wodospady Torok.
W pobliżu miejscowości Moiben znajdują się zagadkowe jamy zwane Maasai holes. Mają one kształt kolisty, średnicę ok. 10 m, wszystkie otoczone są sporej wielkości głazami, niektóre połączone są głębokimi na 1 m przejściami. Prawdopodobnie były one zamieszkałe przez lud Sirikwa, który zniknął lub zasymilował się z innymi ludami. Przypominają one ziemianki na wzgórzu Hyrax koło Nakuru.

Skarpa Elgeyo i wzgórza Cherengani. Droga na skarpie Elgeyo na południe od Tot jest jedną z piękniejszych tras wycieczkowych Wielkiego Rowu. Poniżej rozciąga się busz równin Pokot, a za nimi południowa część jeziora Turkana. Na południowym wschodzie przy dobrej widoczności można zobaczyć szczyty Masywu Kenia. W porze deszczowej płyną tędy strumienie, niosąc ze sobą złoty piasek sprzedawany przez tubylców turystom. Na skarpie zachowały się pradawne kanały nawadniające, które nadal dostarczają wodę polom uprawnym. Na skalistych zboczach skarpy osiedlili się Marakweci, których zagrody z chatami zbudowane są z kamienia. Wzgórza Cherengani pokryte są dziewiczym lasem i wrzosowiskami z afroalpejską roślinnością zamieszkałe przez antylopy bongo.

Kanały Marakwetów - ciągną się z północy na południe na długości ponad 40 km, stanowią system irygacyjny, który rozprowadza równomiernie wodę z wartkich strumieni wzgórz Cherengani na pola Markwetów. Najefektowniej system ten prezentuje się w pobliżu Chesoi i nie ma sobie równych w całej Kenii.

ˆdo góry

ZACHODNIA KENIA

Kisumu - to stolica tego regionu. Kisumu to ośrodek handlowy i węzeł komunikacyjny jak również port śródlądowy, który obecnie stracił na swoim znaczeniu. Trzecie pod względem wielkości miasto Kenii - kolorowe, hałaśliwe, ze spuścizną po kolonialiźmie - charakterystycznymi w górnej części miasta dużymi, kolonialnymi budynkami i rezydencjami, z szerokimi, zacienionymi ulicami wiodącymi do portu oraz zapachem wiktoriańskiego imbirowego chleba. Dogodna baza wypadowa dla wycieczkowiczów podążających w kierunku jeziora Wiktoria i Ruma National Park, z dworcami kolejowym i autobusowym oraz największym targowiskiem w tym regionie. Jedynym obiektem do zwiedzania jest Muzeum z ekspozycją fauny i flory, działem etnograficznym, wystawą fotografii dot. kolejnictwa, akwarium i terrarium. Na terenie muzeum znajduje się tradycyjne gospodarstwo plemienia Luo. Mieszkańcy zajmują się łowieniem ryb, produkcją cukru, mąki, tekstyliów i bawełny.

Hippo Point - w drodze do cypla hipopotamów, na którym czasem pojawiają się hipopotamy warto obejrzeć rybacką wioskę Luo - Dunga. Osada proponuje turystom noclegi na łodziach.

Jezioro Wiktoria - drugie na świecie pod względem wielkości oraz największe w całej Afryce słodkowodne jezioro o powierzchni ok. 70 tys. km 2, maksymalnej głebokości 80 m, długości 400 km i szerokości 250 km. Położone na granicy Kenii, Ugandy i Tanzanii, między Wielkim Rowem Wschodnioafrykańskim a Wielkim Rowem Zachodnioafrykańskim. Odkryte przez John'a Hanning'a Speke w 1858r., nazwane przez niego imieniem królowej brytyjskiej Wiktorii. Wpływają do niego rzeki: Kagera, Mara, Nzoja i Katonga, natomiast wypływa rzeka Nil, tworząc wodospady Owena i Ripon. Żyją w nim różnorodne gatunki ryb, uszczuplane (np. gatunek tilapia, który opiekuje się ikrą i narybkiem nosząc je w jamie gębowej) dzięki zarybieniu jeziora drapieżnym okoniem nilowym w latach 50-tych . Te żarłoczne ryby osiągają wagę nawet do 250 kg, ze względu na walory smakowe cieszą się dużym powodzeniem na rynkach zagranicznych. Do degradacji ekologicznej jeziora przyczynia się również zarastający taflę wodną hiacynt wodny, namnażające się w szybkim tempie algi, odprowadzane przez mieszkańców nieczystości, wydobywanie piasku oraz wypas bydła.
Na jeziorze znajduje się dużo wysp o łącznej powierzchni 6 tys. km 2, największa Ukerewe. Należy pamiętać, że jezioro jest niebezpieczne, jak większość tropikalnych i subtropikalnych zbiorników wodnych, ze względu na chorobę - bilharcjozę (wywolywaną przez przywry, których jaja znajdują się w wodach zbiornika ). Objawami choroby są podwyższona temperatura ciała, dreszcze, bóle głowy, stawów, mięśni i brzucha, a także biegunka. Choroba ta może prowadzić do śmierci, szczególnie w przypadku podróżnych, którzy są zupełnie nieodporni na zakażenie. Dlatego też należy unikać kontaktu z wodą.

Ruma National Park- (dawniej rezerwat Lambwe Valley Game Reserve)
Park o powierzchni 194 km 2pokryty sawanną i miejscami buszem. Mieści się między Gwasi Hills i skarpą Kaniamua. Upał, wilgoć i błoto to bez wątpliwości jedno z najlepszych miejsc w Kenii, gdzie żyje wiele rzadko spotykanych gatunków zwierząt np. antylopa krowia, największa wśród antylop - antylopa końska i najmniejsza na świecie antylopa oribi, poza tym gepardy, pantery czy żyrafy Rothschilda.
Jest to niezwykle widowiskowe siedlsko licznych gatunków ptaków niespotykane nigdzie indziej.

Thimlich Ohinga - to jedna z największych osad kamiennych w Afryce Wschodniej. Pomnik architektury z ok. XV w., którego pozostałości znajdują się na terenie całej Nyanzy. Kamienny mur tworzy okrąg o średnicy 150m, wewnątrz którego jest pięć ogrodzeń o wysokości 2,5 do 3,5 m. Prawdopodobnie trzymano tu bydło, w ziemiankach mieszkali ludzie. W okolicy zewnętrznego muru znaleziono szczątki kuźni.

Wyspa Rusinga - wyspa na Jeziorze Wiktorii, zamieszkiwana przez egzotyczne ptactwo.
Surowe, bezdrzewne krajobrazy, wysokie wzgórza i mokradła nie pozwalają utrzymać się mieszkańcom z upraw. Większość ludzi zajmuje się łowieniem ryb, szczególnie okoni nilowych. Tutaj odnaleziono czaszkę pramałpy - Proconsul africanus, która obecnie można oglądać w Muzeum Narodowym w Nairobi.
Na wyspie urodził się Tom Mboya, młody, charyzmatyczny działacz na rzecz praw człowieka, przywódca związkowy, zamordowany przez skrytobójców Jomo Kenyatty w Nairobi w 1969r. Jego śmierć stała się punktem zwrotnym w historii niepodległej Kenii. Dla Kenijczyków Mboya jest bohaterem wszechczasów, symbolem stabilności, jedności i pokoju.
Mauzoleum Toma Mboi stoi na ziemi rodzinnej w osadzie Kasawanga po północnej stronie wyspy. Wewnątrz zgromadzono wiele pamiątek. Obok mauzoleum mieszka rodzina bohatera, która wita rzadkich gości z zagranicy. Stąd niedaleko jest do Hippo Bay, gdzie można zobaczyć hipopotamy i rybołowy.
Turyści mogą w luksusowym ośrodku Rusinga Island Club skorzystać z przejażdżek na nartach wodnych, windsurfingu, basenu, kortów tenisowych.

ˆdo góry

ZACHODNIE WYŻYNY

Atrakcyjne tereny polecane turystom pieszym jak i miłośnikom wspinaczek górskich.

Saiwa Swamp National Park - znajduje się 18 kilometrów na północ od Kitale. Zajmuje 26 km², utworzony w celu ochrony zagrożonego gatunku antylop Sitatunga. Zwiedzać go można jedynie pieszo.

Las Kakamega - rezerwat lasu tropikalnego rozciąga się na wschód od miasteczka o tej samej nazwie (pow. 100 km 2) z niespotykaną nigdzie indziej w Kenii fauną i florą. Las Kakamega jest pozostałością wielkiego lasu równikowego, który ciągnął się przez cały kontynent na zachód aż do Atlantyku. Zidentyfikowano tu 223 gatunki ptaków (m.in. dzioborożce, szyszaki Rossa, papużki afrykańskie, turaki błękitne, jastrzębie) oraz około 150 gatunków drzew na hektar, w lasach europejskich klimatu umiarkowanego występuje tylko ok. 8-10 drzew na hektar. W lesie mieszka niezliczona ilość ssaków- małp, lemurów, nietoperzy, wydr, łuskowców, latających wiewiórek. Wśród gadów można spotkać kameleona oraz węże, które łatwo można spłoszyć tupiąc.

Masyw Elgon - towygasły wulkan. Jego ściany cieszą się popularnością wśród miłośników wspinaczki, a ciepłe źródła w kraterze nad rzeką Suam zachęcają do kąpieli. Masyw porośnięty jest bambusami, wrzosowiskami, starcami i lobeliami. Można spotkać tu słonie i bawoły, pawiany, koczkodany oraz gerezy białobrode. W niższych partiach góry znajdują się jaskinie zamieszkałe niegdyś przez Kalendżinów Elkony. Na ścianach można spotkać rysunki. Jaskinie czasem odwiedzają słonie w poszukiwaniu soli.

Kisii - pełne soczystej zieleni miasteczko położone na wzgórzach. Zajmuje drugie miejsce w statystykach odnośnie przyrostu naturalnego po Nyeri. Okolice miasteczka słyną z urodzajnych ziem, na których uprawia się owoce, warzywa, m.in. banany i trzcinę cukrową, jak również z bogatych złóż steatytu. W okolicach są dwa kamieniołomy, z których wydobywa się ogromne tego minerału. Złoża są tak duże, że pokrywają w 100% światowe zapotrzebowanie. Rzeźbiarze z chęcią oprowadzają turystów po swoich warsztatach, oferując im swoje wyroby.

Kericho - herbaciana stolica Kenii. Kenia zajmuje trzecie miejsce w świecie w produkcji herbaty po Indiach i Sri Lance. Nazwa miejscowości pochodzi od angielskiego plantatora Johna Kericha, który jako pierwszy założył plantacje herbaty w tym rejonie. Dogodne warunki atmosferyczne przyczyniły się do powstania największych plantacji w kraju.

Kitale - niewielkie miasteczko, stanowiące bazę wypadową nad jezioro Turkna lub pustynie, leży w pobliżu masywu Elgon, wzgórz Cherangani, Saiwa Swamp National Park. W mieście znajduje się ciekawe muzeum regionalne z bogatą ekspozycją etnograficzną poszczególnych plemion oraz entomologiczną. Warto również rzucić okiem na rekonstrukcje zagród plemion Nandi i Luyia oraz rekonstrukcje współczesnych wiosek.

Wzgórza Taita, Wundanyi - wzgórza oferują niezapomniane krajobrazy, rozległe niziny, strome, zalesione urwiska, wodospady, intensywnie uprawiane pola. Najwyższym szczytem jest Vuria (2209 m), przy odrobinie szczęścia można z niego zobaczyć ośnieżony szczyt Kilimandżaro. Mieszkańcy wzgórz osiedlili się wokół miasteczka Wundanyi, charakteryzuje ich silne poczucie wspólnoty.
Mieszkańcem wzgórz jest bardzo rzadki okaz drozda (oliwkowy drozd Taita), który potrafi przeżyć w dziewiczym lesie, zamieszkuje wzgórza powyżej wys. 1600 m n.p.m. na zaledwie 4 km 2.

Jezioro Chala - to zalany wodą dawny krater. Leży na północ od miejscowości Taveta, częściowo na terytorium Tanzanii. Wody jeziora są bardzo przejrzyste, żyją tu nielicznie, niegroźne krokodyle karłowate sprowadzone niegdyś z Madagaskaru. Niekiedy w oddali widać Kilimandżaro, wówczas miejsce to wygląda wyjątkowo malowniczo.

Jezioro Jipe - jego wody zasilają śniegi Kilimandżaro oraz strumienie z gór Pare w Tanzanii. Mieszkańcy żyją z rybołóstwa, brzegi południowo-wschodnie jeziora znajdują się w Tsavo National Park. W okolicy jeziora uprawia się sizal, bawełnę i orzechy kokosowe. Między polami rośnie niewysoki busz, w którym mieszkają liczne ptaki i zwierzęta.

Zamek Grogana - biała rezydencja z początków epoki kolonialnej położona na wzgórzu, wśród równin. Ewart Grogan sławę swa zawdzięcza pieszej wędrówce po całej Afryce od Przylądka Dobrej Nadziei do Kairu (1898r.), ogromnemu bogactwu oraz publicznej chłoście trzech służących, z których tylko jeden uszedł z życiem.

ˆdo góry

PARKI

Tsavo East i Tsavo West - tworzą największy park narodowy w Kenii o łącznej powierzchni 21 tys. km².

Tsavo West - w Tsavo mieszka wiele gatunków zwierząt. Warto zatrzymać się w Kilaguni Lodge, by w centrum informacyjnym zorientować się, w której części parku obecnie znajdują się zwierzęta, które chcemy zobaczyć (szczególnie jeśli chcemy zobaczyć lwy, gepardy lub pantery).

Kilanguni Lodge - w tym kompleksie hotelowym można obserwować zwierzęta przychodzące do wodopoi (słonie , żyrafy, bawoły, zebry, antylopy, pawiany, żenety, szakale i hieny), podziwiać malownicze widoki na sawannę i wzgórza Chyulu, zobaczyć z bliska czmychające jaszczurki, oraz różne gatunki ptaków (góralki, marabuty, jaskółki).

Ngulia Lodge - jest to miejsce szczególnie polecane dla ornitologów, to ulubiony zakątek ptaków z Europy, które przylatują tu, by przeczekać zimę. Rezerwat Ngulia stał się schronieniem dla ginącego gatunku czarnych nosorożców.

Źródła Mzima - niezapomnianym przeżyciem jest wizyta w tym urokliwym miejscu, położonym 48 km od Mtito Andei. W sąsiedztwie palm daktylowych i iglastych położone są dwa oczka wodne połączone ze sobą kaskadami. W jego wodach pluskają hipopotamy, dolne oczko zamieszkiwane jest przez krokodyle, w górnym zbudowano podwodne obserwatorium.

Lawa - w parku tym, warto odwiedzić miejsca zastygłej lawy, zajrzeć do jaskiń. Najbardziej okazały jest wylew Shetani liczący sobie około 200 lat oraz wylew Chaim.

Tsavo East National Park - to rozległa równina pokryta buszem z występującymi gdzie niegdzie wielkimi baobabami. Wystarczy wybrać mniej uczęszczany szlak, by napotkać niespotykane zbyt często na utartych szlakach zwierzę np. serwala czy hienę cętkowaną. Większość zwierzyny zamieszkuje brzegi rzeki Voi.

Mudanda Rock . Wycieczka do Tsavo East nie jest kompletna bez odwiedzenia tego wziesienia (13 km na południe od Bramy Manyani). Jego grzbiet jest długi na ok. 1,5 km i gromadzi wodę, przyciągając z odległych zakątków zwierzynę. Szczególnie w porze suszy podnóża góry odwiedzają słonie, które zaspokajają pragnienie, zażywając przy okazji kąpieli.

Crocodile Tented Camp - leży ok. 3 km na wschód od Bramy Sala przy brzegach rzeki Sabaki, otaczają je cieniste akacje. Znajdujące się w pobliżu krokodyle są szkolone i wychodzą na zawołanie.

Amboseli National Park - mały rezerwat przyrody u stop Kilimandżaro

Maasai Mara National Reserve - Leży w słabo zaludnionej południowo-zachodniej części Kenii (samochodem z Nairobi ok. 7 h podróży). Cieszy się największą sławą i jest najbardziej interesującym rezerwatem pod względem różnorodności zwierząt w Kenii. Można tu zobaczyć gazele, kongoni, gnu, zebry, żyrafy, bawoły, topi, lwy, elandy, szakale, hieny, strusie, słonie, gepardy, hipopotamy.
Najciekawsze krajobrazowo i zoologicznie są rejony zachodnie rezerwatu nad rzeką Mara (okolice skarpy Oloololo). Najwięcej zwierząt przybywa tu jesienią. Malownicze ziemie Masajów, zachwycają turystów nie tylko tych zmotoryzowanych ale również tych, którzy z lotu ptaka w balonie podziwiają dziewicze piękno przyrody.

Enkang Masajów - wioska Masajów. Zorganizowane grupy turystów często odwiedzają wioskę Masajów, aby zobaczyć ich domostwa, uciąć miłą pogawędkę z gospodarzami, kupić pamiątki.

Samburu - leży na północy kraju u stóp Mount Kenya. Cisza, spokój i pięknie krajobrazy - to cechy tego odludnego miejsca. Rzeka Ewaso Nyiro przyciąga tu przez cały rok liczne gatunki zwierząt. Wśród nich można zobaczyć północne odmiany żyrafy, zebry, pantery, antylopy, strusie i wiele innych.

Buffalo Springs - rezerwat ten porasta busz i zagajniki akacji. Jego atrakcją są źródła, od których wywodzi się jego nazwa. Nietrudno tu spotkać lwy, żyrafy siatkowe, zebry Grevy'ego, strusie somalijskie oraz wiele gatunków ptaków.

Shaba - rzadko odwiedzany rezerwat, który pod względem fauny nie ustępuje rezerwatom Samburu i Buffalo Springs.

Meru National Park - najbardziej dziki i nieskażony przez cywilizację z rezerwatów. Jego powierzchnię zajmują lasy, bagna, wysokie trawy i piękne prehistoryczne palmy zwane widlicami tybetańskimi. Dżunglę przecinają liczne strumienie wpadające do rzeki Tana, która jest południową granicą parku. W cieniu wzgórz Nyambeni ciągną się egzotyczne plantacje bananów, kukurydzy i trzciny cukrowej.
Na uwagę zasługują brzegi rzeki Rojeworo, zamieszkałe przez liczne gatunki ptaków i małpy. W jej wodach żyją żółwie. W okolicy można spotkać gerenuki, słonie, bawoły, żyrafy siatkowe, strusie.

Ngoronogoro - to ostatni na naszej trasie, a zarazem najpiękniejszy Park Narodowy Ngoronogoro. Znajduje się on na dnie olbrzymiego krateru o średnic 18 km. Jego krawędzie wznoszą się miejscami ponad 2500m. Dno krateru 600m niżej zajmują przede wszystkim bogate, naturalne pastwiska. Jest także alkaliczne jezioro Magadi, słodkie jeziorka zamieszkane przez hipoptamy i przepiękny las akacjowy.

ˆdo góry

WYBRZEŻE

Tropikalny klimat, fantasyczne plaże z palmami kokosowymi, rafy koralowe, ruiny fortów, grobowców, meczetów. Mieszkańcami wybrzeża są liczne małpy, ptaki, gady, płazy, wśród owadów - przepiękne motyle.
Najważniejsze rejony wczasowe wybrzeża usytuowane są na północ (Nyali, Bamburi, Mtwapa, Kikambala, Watamu, Malindi)i na południe (plaża Diani) od Mombasy. Najmniej turystów przyjeżdzą tu wiosną, na plażach jest wówczas chłodno, ceny w hotelach są niższe nawet o 50%. Konkurencją dla hoteli są wille, apartamenty i chaty, z których to najczęściej korzystają grupy zorganizowane turystów.

Mombasa i okolice - najbardziej zabytkowa osada i drugi co do wielkości po Nairobi ośrodek miejski w Kenii. Osada leży na wyspie, połączonej z lądem dwiema groblami na zachodzie i mostem na północy. Na południe można dostać się tylko wyłącznie promem. Sercem miasta jest starówka - meczety i stojące gęsto stare domy poprzecinane uliczkami. Teren obniża się łagodnie w kierunku portu, w oddali widać zabytkową twierdzę Fort Jesus. Szczególnie wyraźnie widać w miasteczku wpływy azjatyckie i arabskie - w postaci kilkudziesiąciu świątyń hinduskich i sikhijskich oraz meczetów. Jednak największy wkład w rozwój miasta miasta miała kultura swahilijska. Większość mieszkańców właśnie język swahili uważa za swój ojczysty. Kobiety ubierają się w bui-biu i kanga, mężczyźni w długie suknie kanza z przywieszonymi na biodrach chustami kikoi. Mombasa szczyci się jedna z największych rafinerii ropy naftowej we Wschodniej Afryce.

ˆdo góry